مهدی خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابود
امیربهزاد برزگر - استادیار دانشکده کشاورزی گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابود

با توجه به افزایش تمایل به مصرف گیاهان دارویی، فشار بر عرصههای طبیعی جهت برداشت این گیاهان بیشتر شده است به گونهای که این افزایش تقاضا تبب تخریب رویشگا ها و بهر برداری بیرویه از آنها در طبیعت شه اتت. لذا جهت حفظاکوسیستمهای طبیعی کشور، اهلی کردن گونههای دارویی به خصوص گونههای بومی از جمله پونه سای بینالودی با پراکیش بسیار محدود و به عنوان گونهای در خطر انقراض، از اهمیت ویژ ای برخوردار است.گونه پونه سای بینالودی ) Nepeta Binaludensis Jamzad ( یکی از گونههای انحصاری این جنس در ایران است که گونهای بومی، نادر، چند ساله و فقط در محدود کوچکی از ارتفاعات بییالود یافت میشود و براساس معیارهدای IUCN از جمله گونههای در حال انقراض به شمار میرود. بنابراین با توجه به پراکینش محدود و تعهد بسیار اندک رویشگا ههای گونه های مورد مطالعه، بررسی شرایط اهلی سازی آن از نظر زیست محیطی بسیار اهمیت مییابد.

اهلی سازی، پونهسای بینالودی، جهت دامنه، بینالود، Nepeta Binaludensis Jamzad