استفاده ازتکنولوژی آنزیم دربازیافت کاغذباطله

دوران دشواری برای صنایع خمیر و کاغذ در مقیاس جهانی فرا رسیده است. استاندارد مصرف کننده بالا بوده و تولید با رقابتی شدید همراه است. در برخی کشورها لزوم کاهش هزینهها سبب یکپارچه شدن شرکتها از طریق ادغام در یکدیگر شده وسود آوری آنها تحت تأثیر فاکتورهایی از قبیل جهانی شدن، دغدغههای زیست محیطی و رقابت محدود شده است. تولید خمیر و کاغذ صنعتی بزرگ و از نوع سرمایهبر بوده وحجم تولید نقش عمدهای در بقای آن ایفا میکند. و از طرفی مصرفسرانه کاغذ در جهان و به تبع آن در کشور ایران رو به افزایش است. تأمین این نیاز مستلزم پیدا کردن روشهای جدید برای استفاده بهینه از منابع لیگنوسلولوزی با کارایی بیشتر و پیامدهای زیست محیطی کمتر است. توسعه صنایع شیمیایی بر مبنای استفاده پایدار از منابع لیگنوسلولوزی کشور اقدام به نوسازی صنایع خمیر و کاغذ موجود و استفاده از فناوری زیستی را بهعنوان راهکارهای استراتژیک در آینده میان مدت و بلند مدت توجیه می کند. تکنولوژیهای جدید آنزیمی قادر به کاهش دادن مشکلات زیستی و اصلاح خصوصیات فیبر هستند. آنزیم ها میتوانند با امکانپذیر ساختن حذف آلایندهها و سهولت جداسازی در فرایندهای شستشو و شناورسازی به منظور افزایش شدت آبگیری و افزایش استحکام پیوندی در الیاف بازیافتیمورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق مبانی تکنیکی رنگبری و جوهرزدایی آنزیمی در صنعت خمیر و کاغذ مورد بحث قرار گرفته و مدلهایی برای چگونگی عملکرد برخی آنزیم ها از قبیل سلولاز، زایلاناز، لیپاز و ماناناز در دستیابی به این اهداف مطرح شد. پیشنهاد میشود که آنزیمها میتوانند برای بهبود بازده عملیات واحد و بازده محصول مورد استفاده قرار میگیرد.

Keywords:

جوهرزدایی , آنزیم , بازیافت , کاغذ باطله