سمیه اسمعلی زاده

به کارگیری نشانه های تعامل خواننده درمتن که معنایی به محتوای گزاره ها اضافه نمی کند اما به حضور نویسنده درمتن اشاره می کند ضرورتی اجتنابی ناپذیر است دراین پژوهش که پژوهشی کیفی کمی است میزان استفاده ازاین نشانه ها درمتون اموزش مهارتهای نوشتاری نگارش و انشا پایه هفتم و هشتم درچارچوب انگاره تعاملی هایلند 2005 بررسی شده و نحوه تعامل نویسنده و خواننده درمحتوای متن این دوکتاب موردتحلیل قرارگرفته است تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش حاکی ازآن است که بیشترین میزان استفاده ازنشانه ها یتعامل درکل پیکره مربوط به ضمایر خواننده و کمترین آن مربوط به نگرش نماها است همچنین با توجه به تقسیم بندی این نشانه ها به دوبخش موضع گیری و مشارکت جویی دربخش موضع گیری بیشتر میزن استفاده ازاین نشانه ها مربوط به ارجاع به خودها و کمترین آن مربوط به نگرش نماها و دربخش مشارکت جویی نیز بیشترمیزان استفاده ازاین نشانه ها مربوط به ضمایر خواننده و کمترین آن مربوط به دانش مشترک است

نشانه های تعامل ، متن ، موضع گیری ، مشارکت جویی ، خواننده ، نویسنده