بهنام نیلچی بر - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر
عباس اکبرپور نیک قلب - استادیار و عضو هیأت علمی، انشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب
حسین کاظم - استادیار و عضو هیأت علمی، انشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

بهسازی ساختمانهای موجود در برابر زلزله، با روشهایی متفاوت با روشهای مقاوم سازی سنتی، صورت می گیرد. در روش های بهسازی مدرن، استفاده از سیستم های شکل پذیر یا میراگرهای انرژی، رشد شایانی داشته است. این سیستمها سبب می شوند عملیات اجرایی بهسازی از نظر حجم و زمان به حداقل برسد و علاوه بر کاهش هزینه های اجرایی، لطمه کمتری به روند بهره برداری از ساختمان وارد شود.در این تحقیق ساختمانی 12 طبقه، واقع در شهری با شدت لرزه خیزی زیاد مورد مطالعه واقع شده است. در مطالعات آسیب پذیری این ساختمان مشخص شد که سیستم سازه ای، دارای ضعف های شدیدی در مقدار تنش های موجود نسبت به تنش های مجاز المان ها، بوده و دریفت طبقات، بیشتر از حد مجاز است. در بهسازی سازه از سیستم مقاوم لرزهای مهاربندهای کمانش تاب (BRB) برای سیستم مقاوم جانبی ساختمان استفاده شده است که در زمینه های مختلف مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. این سیستم دارای شکل پذیری و اتلاف انرژی بالایی بوده و سختی و مقاومت کافی را در هنگام زلزله تأمین می کنند. مطالعات بهسازی طبق آئین نامه های بهسازی لرزه ای ساختمانهای موجود ، نشریه 360 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، انجام شده است. تحلیل سازه به روش تاریخچه زمانی غیرخطی با استفاده از هفت شتاب نگاشت که مربوط به حوزه دور از گسل می باشد با استفاده از نرم افزار PERFORM 3D صورت پذیرفته است. در پایان مقایسه شتاب و تغییرمکان جانبی نسبی طبقات، قبل و بعد از مقاوم سازی، ارائه گردیده است.

مقاوم سازی، مهاربندی کمانش تاب، حوزه دور از گسل، تحلیل دینامیکی غیرخطی