رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای با احتمال روی آوری مجدددر افراد وابسته به مصرف مواد

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای با احتمال روی آوری مجدد در افرادوابسته به مصرف مواد بود. روش پژوهش از نوع تو صیفی - همب ستگی بود. جامعه آماری شامل افراد معتاد در منطقه 4 شهرتهران در سال 1393 بود که پس ازترک، دوباره به مصرف مواد روی آوردند که براساس فرمول تاباچنیگ و فیدل(فرمول در متن اصلیمقاله) 240 نفر نمونه به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرها از پرسشنامه های طرحواره یانگ، پرسشنامه مقابله با موقعیت های فشارزا ) CISS ( و پرسشنامه عود مصرف مواد استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل دادههای آماری از آزمون رگر سیون چندگانه ، ا ستفاه شد. نتایج حا صل ن شان داد ، بین طرحواره های نا سازگار اولیه و سبک هایمقابله ای با احتمال روی آوری مجدد در افراد وابستتته به مصتترف مواد رابطه وجود دارد. از بین مولفه های طرحواره هاینا سازگار اولیه، مولفه های محرومیت هیجانی، بی اعتمادی، انزوای اجتماعی، اطاعت، بازداری وخوی شتن داری با متغیر احتمالروی آوری مجدد همبستگی منفی و معنادار دارند. همچنین از بین مولفه های سبک های مقابله ای، دو مولفه سبک مقابله ایمساله مدار و هیجان مدار با متغیر احتمال روی آوری مجدد همبستگی منفی و معنادار دارند.