احسان قربانی - دانشجوی دکتری، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد قانع - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان

مشکلات موجود در افزایش ظرفیت تولید انرژی، خصوصاً انرژی الکتریکی و افزایش روز افزون تقاضا برای آن موجب می گردد که سازمانهای مختلف در پی راهکارهایی مناسب برای بهینه سازی مصرف انرژی و مدیریت سمت تقاضا باشند. با استفاده از روش روش مهندسی ارزش ، به عنوان ابزاری قدرتمند جهت بهبود بهره وری و بهینه سازی انرژی، می توان به این هدف دست یافت. از آنجا که هدف از این پژوهش بررسی اثر کارکرد کارخانجات نساجی با بخشی از ظرفیت تولید بر مصرف انرژی تجهیزات رایج در این صنعت و ارائه راه کار عملی برای بهینه سازی مصرف انرژی در این شرایط است. اثر کارکرد با بخشی از ظرفیت تولید عموما باعث افزایش مصرف انرژی به ازاء تولید واحد محصول می شود .برای بهینه سازی مصرف انرژی پس از شناسایی تجهیزات اصلی و تعیین حوزه کاربرد آن ها، با استفاده از روش مهندسی ارزش به تحلیلی توصیفی از اثر کارکرد با بخشی از ظرفیت تولید بر این تجهیزات ارائه خواهد شد. در ادامه با توجه به پتانسیل بهینه سازی مصرف انرژی در این تجهیزات در شرایط کارکرد با بخشی از ظرفیت تولید، سیستم توزیع هوای فشرده و پمپ ها به عنوان دستگاهی که بیشترین پتانسیل را دارا است، شناسایی می شود. سپس با انتخاب چند پمپ نمونه در کارخانه تکمیل کالای نساجی، پتانسیل کاهش مصرف انرژی محاسبه شده و مشخص می شود با استفاده از روش مهندسی ارزش و استفاده از درایوهای دور متغیر می توان22% مصرف انرژی را در هنگام کارکرد با بخشی از ظرفیت تولید کاهش داد

روش مهندسی ارزش، پتانسیل بهینه سازی مصرف انرژی، اثر کارکرد با بخشی از ظرفیت تولید، مصرف انرژی در صنعت نساجی، سیستم توزیع هوای فشرده و پمپ ها