ارائه مدل مبتنی بر خوشه بندی خودکار در افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم و مقایسه با الگوریتم های LEACH و LEACH-C

به جرئت می توان گفت شبکه های حسگر بی سیم یکی از شبکه های پر کاربرد در حال حاضر با مقاصد نظامی، کشاورزی، صنعت و غیره می باشند، این شبکه ها از تعداد زیادی گره حسگر تشکیل شده اند که به صورت متراکم در یک محیط پراکنده می شوند. یکی از عمده ترین چالش ها در این نوع شبکه ها، محدودیت مصرف انرژی است که مستقیما طول عمر شبکه حسگر بی سیم را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مقاله یک پروتکل خوشه بندی خودکار بهینه بر اساس فاصله درون خوشه ای و انرژی مصرفی هر گره ارائه می شود به نحوی که که کلیه عملیات خوشهبندیدرون ایستگاه پایه انجام شده و در هر مرحله برای اطمینان از تبادل اطلاعات، گرههای با بیشینه انرژی را در خوشه ها به عنوان گره سرخوشه معرفی کنیم. بنابراین ضمن ایجاد شبکه حسگر بی سیم آزمون فرایند خوشهبندی خودکار در شبکه حسگر بیسیم آزمون را بهینه سازی میکند، به بررسی مصرف انرژی در شبکه، طول عمر آن و نیز میزان ارسال و نیز الگوریتم LEACH دادهها در شبکه میپردازیم. ضمن اینکه در نهایت مقایسه و بررسی عملکرد با الگوریتم پایه ا بهبود یافتهLEACH-C نجام خواهد شد.

Keywords:

خوشهبندی خودکار , شبکههای حسگر بیسیم , بهینهسازی