سارا زنگنه بهزادی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
عبدالرضا کوهی فائق - مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

پیوندهای بین افراد درمحیط ازعواملی است که در گذشته دور تاکنون رکن اصلی طراحی معماری درفضای گوناگون به ویژه درفضای مسکن ،امکان پذیر می سارد. پیشرفت تکنولوژی موجب کاهش ارتباطات شده و انسان مدرن را ازهویت خاص مسکن خود تهی و موجب افزایش فاصله از فرهنگ کهن ایرانی در طراحی گشته است . این مقاله برای نخستین بار عوامل افزایش دهنده تعاملات اجتماعی درطراحی مجتمع مسکونی رابه عنوان رکن اصلی تاثیرگذار مورد بررسی قرار داده است . با تکیه بر شناخت این عوامل می توان نه تنها فرهنگ خانه سازی ایرانی را احیا نمود بلکه موجب سرزندگی در رفتار انسانی گشت. پژوهش حاضربرپایه داده های کتابخانه ای ازیک سو وداده های میدانی ازسوی دیگرنهاده شده است.دراین مقاله به الگوهای انسانی در زمینه رفتار با محیط پرداخته و انواع آنها مورد بررسی قرارمی گیرد.سپس نیاز های انسانی در معماری را مورد تحلیل و بررسی قرار داده . باتحقیق های انجام شده آشکارشد می توان تعاملات مناسب میان انسان ها با طراحی محیط زندگی به شکل مستقیم تاثیر گذار است. هدف ازاین پروسه باتکیه بوشناخت وجمع بندی عوامل موثربربالا بودن ارتباطات انسانی و به فراموشی سپرده نشدن فرهنگ ایران به کمک معماری است. نتیجه مطالعه ، شناخت نیازهای انسانی در روابط فوق و طواحی بهینه با توجه به نیازهای انسانی بدیهی است که هر چه محیط قابلیت بیشتری برای پاسخ گویی به این نیازها داشته باشد

الگوهای رفتاری. بناهای مسکونی .تعاملات اجتماعی. نیازهای انسانی