فریده مرتضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد آب و هواشناسی (اقلیم شناسی)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز
رضا ب - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز

شناخت توان آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی، می تواند به فرایند برنامه ریزی وتوسعه منطقه کمک نماید. تغییرات شرایط آب و هوایی تأثیر قابل توجهی بر شرایط زندگی و احساس راحتی انساندارد. اقلیم عامل مهمی در توسعه بخش گردشگری می باشد، یک اقلیم مناسب می تواند پاسخ های مثبتگردشگران را در پی داشته باشد و گردشگران برنامه سفر خود را با توجه به شرایط جوی مقصد مورد نظر طرح ریزیمی کند. این تحقیق به منظور ارزیابی شرایط مطلوب آسایش بیوکلیماتیک انسانی در استان خوزستان با استفاده ازشاخص بیوکلیمایی فشار عصبی (CI )انجام شده است. برای انجام این تحقیق از داده های هواشناسی ایستگاه هایسینوپتیک استان خوزستان طی دوره آماری 20ساله (1392-1372)استفاده شده است. روش مورد استفاده در اینتحقیق شاخص اقلیمی فشار عصبی ( CI )بوده است. نتایج حاصل از محاسبه ضرایب شاخص فشار عصبی ،(CI )دراستان خوزستان نشان داد که شرایط سرد در هیچ یک از ایستگاه ها در طول سال مشاهده نمی شود و نشان می دهدکه استان خوزستان از زمستان واقعی برخوردار نیست. شرایط در اواخر فصل پاییز و در فصل زمستان (ماه های آبان،آذر، دی، بهمن و اسفند) مطبوع، خنک و خیلی خنک است. بهترین زمان آسایش انسان و مقاصد گردشگری درسطح استان با استفاده از شاخص فشار عصبی، فروردین ماه و در درجه دوم مهر ماه می باشد و نامناسب ترین زماننیز از این لحاظ به ترتیب ماه های تیر، مرداد، خرداد، شهریور و اردیبهشت می باشد

اقلیم، آسایش بیوکلیماتیک انسانی، گردشگری، شاخص فشار عصبی ،( CI )استان خوزستان