افزایش عملکرد شبکه های مخابرات مشارکتی در مدولاسیون های مختلف و رسیدن به روشی بهینه با مدیریت منابع و انتخاب رله مناسب

استفاده از گره های رله و کاربرانی که نقش رله را بازی می کنند باعث میشود تا از منابع موجود که در اختیار دیگر کاربران شبکه است، استفاده موثرتری شود و کاربران،از پهنای باند فرکانسی رها شده به شیوه ای موثرتر استفاده کنند. در این مقاله راهبرد مشارکتی با بازده طیفی مناسب برای سیستم های بیسیم معرفی می شود و کارایی آن با معیار احتمال خاموشی و نرخ خطای سمبل مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه مساله ی بهینه سازی توان مطرح می گردد که در آن شرط تامین کیفیت سیستم، کمتر بودن احتمال خطای سمبل از یک مقدار آستانه است. سپس بر اساس رابطه های بدست آمده مقدارتوان مصرفی بین سه روش مشارکتی مقایسه و بهترین روش از لحاظ مصرف توان گره ها مشخص می شود. همچنین راهبرد مورد نظر دریک شبکه ثانویه مبتنی بر شناخت بکارگیری می شود. در این مقاله نشان داده می شود که روش انتخاب شده، یک راهبرد موثر با بازده طیفی مناسب تر نسبت به دیگر راهبردهای مشارکتی است. کارایی راهبرد کدبرداری و گسیل نموی- انتخابی برای شبکه ثانویه مبتنی بر شناخت نیز بررسی شده است.

Keywords:

احتمال خاموشی , انتخاب رله , ظرفیت شبکه , مخابرات مشارکتی , مدیریت منابع