بررسی نقش واسطه گری راهبردهای شناختی تنظیم هیجان در رابطه بین خودکارآمدی با اضطراب اجتماعی نوجوانان

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه گری راهبردهای شناختیتنظیم هیجان در رابطه بین خودکارآمدی با اضطراب اجتماعینوجوانان است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزانمتوسطه دوم مشغول به تحصیل شهرستان عنبرآباد در سال تحصیلی94-93 بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای بهتعداد 351 نفر انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از سهپرسشنامه نظم جویی شناختی هیجنان گار نفسکی، خودکارآمدیعمومی شرر، اضطراب اجتماعی نوجوانان و کودکان لیبوویتز استفادهگردید. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی و رگرسیونچندگانه (به شیوه همزمان) همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. یا فته ها نشان داد که اولاً، خودکارآمدی پیش بینی کنندهاضطراب اجتماعی نوجوانان است. ثانیاً، خودکارآمدی پیش بینیکننده ابعاد سازش نایافته تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان است،ثالثاً، خودکارآمدی و ابعاد سازش نایافته تنظیم شناختی هیجانپیش بینی کننده اضطراب اجتماعی نوجوانان است. رابعاً، پس ازبررسی مسیر بدست آمده معلوم شد که نظم جویی شناختی هیجاننقش واسطه ای میان خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی دارد.

Keywords:

راهبردهای شناختی تنظیم هیجان , خودکارآمدی , اضطراب اجتماع