اثربخشی آرامسازی بر کاهش خشم و کنترل قند خون در بیماران دیابتی نوع یک ودو

تعریف مساله : دیابت یک بیماری مزمن می باشد که نیاز به مراقبتدایمی دارد و عدم مراقبت روزمره موجب ایجاد عوارض ناخوشاینددیابت می شود و از جمله هیجانات منفی مانند خشم باعث بالا بردنقند خون در این بیماری می شوند و ضد انسولین عمل می کنند واین امر در درازمدت باعث ایجاد عوارض دیابت می شود. فرضیات :پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه اثر بخشی آموزش آرامسازیعضلانی بر کنترل قندخون و کاهش خشم در بیماران مبتلا به دیابتنوع 1 و 2 می پردازد . روش حل : جامعه آماری ، بیماران دیابتی عضوانجمن دیابت تبرستان شهر ساری بودند. 20 نفر از بیماران دیابتینوع یک و 20 نفر از بیماران دیابتی نوع دو ، به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی در چهار گروه 10 نفره کنترل1 و 2 و آزمایش 1 و 2 قرار گرفتند . برای پیش آزمون نمرات پرسشنامهخشم اسپیلبرگر 2 ، آزمایش ای وان سی (هموگلوبین گلیکوزیله ) 6ماهه اخیر این بیماران ثبت شد. پس از آن گروه های آزمایش بهصورت جداگانه در یک دوره آموزش آرامسازی عضلانی که طی 6جلسه 1/5 ساعته هفتگی و به صورت گروهی برگزار شد ، شرکت کردند. 3 ماه بعد از آموزش بیماران به پرسشنامه خشم اسپیلبرگرپاسخ دادند و آزمایش خون در مورد هر چهار گروه کنترل و آزمایشاجرا شد. مهمترین نتایج : پس از آموزش ، میانگین قند خون و خشمدر هر دو گروه بیماران دیابتی تحت آموزش به طور معنی داری کاهش یافته بود (p=0/05) و نتیجه می گیریم آرامسازی عضلانی بر کاهش خشم و کنترل بهتر قند خون موثر است. روش اعتبار سنجی نتایج : برای تحلیل داده ها ، از آمار توصیفی ، آزمون لوین ، تحلیلکوواریانس و آزمون تی مستقل استفاده شد.

Keywords:

دیابت نوع یک , دیابت نوع دو , هموگلوبین گلیکوزیله , خشم , آرامسازی عضلانی