تاثیر آموزش مهارتهای جرات مندی بر جرات و سازگاری اجتماعی دانش اموزان کمرو

جرائت مندی بر رشد اجتماعی کودکان به خصوص دانش اموزانابتدایی نقش مهمی دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تاثیر اموزشمهارتهای جرات مندی بر جرات و سازگاری اجتماعی دانش اموزانابتدایی پسرانه قائم شهر در سال تحصیلی 94-1393 بود. در ابتدایاین طرح کارآزمایی بالینی، حدود 200 والد و معلم دانش آموزانمدارس فرم پرسشنامه جرات مندی راتوس را تکمیل کردند. از دانشاموزانی که در پرسشنامه جرات مندی راتوس دو انحراف معیار پایینتر از میانگین بودند، مصاحبه بالینی بعمل آمد. 40 دانش آموزدبستانی که کمرویی آنها با مصاحبه تایید گردید، وارد مطالعه شدند.این افراد بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند .افراد هر دو گروه قبل و هشت هفته بعد ار شروع طرح، پرسشنامهسازگاری اجتماعی وجرات را تکمیل کردند. والدین و معلمان کلیهآزمودنی های دو گروه پرسشنامه جرائت مندی راتوس و سازگاریاجتماعی کودکان را قبل از مداخله و هشت هفته بعد از شروع طرحتکمیل کردند. نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد کهآموزش مهارتهای جرات مندی، بطور معناداری جرات دان آموزان وسازگاری اجتماعی دانش آموزان کم رو را افزایش داد. این تحقیقپیشنهاد می کند که آموزش جرات مندی توسط مشاورین مدارسدر کودکان پیش دبستانی برای کلیه دانش آموزان ، بخصوص بامشکل کمرویی، بکارگرفته شود.

Keywords:

مهارتهای جرائت مندی , سازگاری اجتماعی , کمرویی