بررسی رابطه بین سلامت اجتماعی و روانی دانشجویان دانشگاه تهران (ورودی های جدید 93-92)

سلامت یکی از مفاهیممحوری توسعه اقتصادی- اجتماعی پایدار در هر جامعه ای تلقی می شود و اساسی ترین جزء رفاه اجتماعی بشمار می رود. ولی معمولاً هرگاه از سلامت سختی به میان آمده است، ولی معمولاً هرگاه از سلامت سخنی به میان آمده است، بیشتر بعد جسمانی آن مورد توجه بوده و به ابعاد اجتماعی و روانی آن کمتر پرداخته شده است. همچنین امروزه قشر وسیعی از جمعیت فعال یک کشور را دانشجویان تشکیل می دهند و به نظر می رسد عوامل مختلفی سلامت آنها را به خطر می اندازد. این مطالعه با هدف شناسایی رابطه بین بعد اجتماعی و روانی سلامت در بین دانشجویان ورودی جدید سال 93-92 دانشگاه تهران انجام گرفته است. 1784 دانشجو (895 نفر زن و 889 نفر مرد) به صورت نمونه گیری در دسترس در مطالعه شرکت کردند. برای سنجش سلامت اجتماعی از پرسشنامه 23 سوالی کینز و برای سنجش سلامت روانی از پرسشنامه کارنامه سلامت روانی وزارت علوم استفاده گردید. یافته های پژوهش حاکی از روابط معنادار و همبستگی بین متغیر سلامت اجتماعی و شاخص های آن (پذیرش، شکوفایی، انسجام، همبستگی و مشارکت اجتماعی) و سلامت روانی دانشجویان است. همچنین از بین زیرمقیاس های سلامت اجتماعی، بین شاخص های انسجام و مشارکت اجتماعی با اختلال افسردگی و تمایل به خودکشی رابطه معنادار و همبستگی منفی مشاهده گردید. به طوری که هرچه میزان سلامت اجتماعی دانشجویان بالاتر باشد این اختلالات در بین دانشجویان کمتر می شود. این یافته ها با توجه به نتایج ذکر شده در رابطه با اهمیت بعد اجتماعی سلامت و رابطه معنادار آن با بعد روانی سلامت، بویژه همبستگی منفی با ختلال افسردگی و مسئله مهمی مانند تمایل به خودکشی، لزوم توجه به سلامت اجتماعی دانشجویان و ارتقای شاخص هایی مثل مشارکت و انسجام اجتماعی را در بین این قشر آینده ساز و مهم جامعه آشکار می سازد.

Keywords:

دانشجو , سلامت , سلامت اجتماعی , سلامت روانی , انسجام اجتماعیف مشارکت اجتماعی