رضا رستگار روشن - دانشگاه پیام نور تهران،تهران، ایران- نویسنده مسئول
حسینعلی قنادزادگان - دانشگاه آزادواحدساری،ساری،ایران
نایب علیزاده نوایی - دانشگاه پیام نوربهنمیر،بهنمیر، ایران
مریم قربان تبارباریکی - دانشگاه مازندران (بابلسر)،بابلسر،ایران

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین بررسی اثر بخشیکارگاههای آموزشی کاهش خشم بر کاهش خشم دانشجیویانناسازگاردانشگاه پیام نور شهر بهنمیر استان مازندران در سالتحصیلی 1395-1394 است.روش بررسی :جامعه آماری این پژوهش راکلیه دانشجویان پسر شهربهنمیر اسنان مازندران در سال تحصیلی 1395-1394 تشکیل می دهد.نمونه این پژوهش برابر یک بررسی آزمایشی، انجام تحقیق بااسنفاده از پرسشنامه کننرل خشم دارای خشم بالای بودند اننخابوبه طور تصادف در دو گروه جایگزین شدند (30 نفرآزمایش و 30 نفرکننرل). سپس کارگاه های آموزش کاهش خش به تعداد 12 جلسهبه صورت کار گروه هفنه ای 33 دقیقه بمدت سه ماه برگزار شد.بعد از اجرای جلسات داده های جمع آوری شده مورد تحلیل قرارگرفت.برای تحلیل داده ها با اسنفاده از تحلیل کوواریانس اسنفادهشده است. ابزار این پژوهش ،پرسشنامه کننرل خشم وهمچنین12 جلسه کارگاه آموزش کاهش خش به صورت کار گروه است.یافنه ها: ننایج پژوهش نشان داد ، با بدست آوردن میانگین نمراتقبل وبعد از مداخله در دو گروه آزمایش وکننرل ننایج نشان داد کهکارگاه آموزشی کاهش خشم بر کاهش خشم دانشجویان ناسازگار مرثر و معنی داری آن در سطح (P<0/05)، می توان چنین استنباط نمود که بین دو گروه از نظر کاهش خشم ،تفاوت معنا داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری: نتایج ،حاکی از وجود تفاوت معنی داری بینکاهش خشم در دانشجویان ناسازگار بود یعنی کارگاههای آموزشیکاهش خشم ، خشم دانشجویان ناسازگار پسر را کاهش می دهد.یافنه های این پژوهش پیشنهاد می کند که دانشجویان با خشمبالادردانشگاه های دیگر شناسایی واز طریق مداخلات روانشناختی ازقبیل کارگاه های آموزشی ، آموزش ببینند وروش کنترل ومدیریتخشم وکاهش آن آگاه شوند.

بررسی اثربخشی، کارگاههای آموزش ودرمان ،خشم ، دانشجویان ناسازگارپسر