زهرا آزادی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه اصفهان
ناهید اکرمی - استادیار دانشگاه اصفهان
احمد عابدی - دانشیار دانشگاه اصفهان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش یادگیریمستقل بر موفقیت تحصیلی و کنترل تکانه در دانش آموزان مبتلا بهاختلال کم توجهی – بیش فعالی می باشند در این پژوهش شبهآزمایشی، جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مبتلا بهاختلال کم توجهی – بیش فعالی شهرستان شهرضا که در نیم سالدوم سال تحصیلی 93-94 در مدارس عادی ابتدایی مشغول به تحصیل بودند می باشد. 30 دانش آموز دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی با میانگین سنی (11 سال) با روش نمونه گیری خوشه گیری چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار تشخیص پس از استفاده از پرسشنامه کانرز فرم والد و معلم، مصاحبه بالینی توسط روانشناس بالینی بود. ابزار پژوهش زیر مقیاس های موفقیت تحصیلی و کنترل تکانه پرسشنامه مقیاس درجه بندی عملکرد تحصیلی (APRS) بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس به وسیله آزمون تحلیل کواریانس یک متغیره صورت گرفت. بین دو گروه آزمایش و کنترل در موفقیت تحصیلی و کنترل تکانه پس از آموزش یادگیری مستقل (P<0/001) تفاوت معنادار وجود داشت؛ میزان موفقیت تحصیلی و کنترل تکانه در گروه آزمایش پس از آموزش یادگیری مستقل افزایش یافت. یافت ها نشان می دهد که می توان از روش یادگیری مستقل برای بهبود موفقیت تحصیلی و کنترل تکانه دانش آموزان دارای اختلال کم توجهی- بیش فعالی استفاده کرد.

اختلال کم توجهی – بنش فعالی، یادگیری مستقل، موفقینت تحصیلی، کنترل تکانه