مدلسازی و ارزیابی بهبود عملکرد یک نیروگاه بر مبنای چرخهی رانکین آلی دومرحله ای

در این پژوهش به مطالعه و بررسی یک چرخه رانکین دومرحله ای پرداخته شده است. چرخهی فشار بالا یک سیکل رانکین با سیال آب و چرخهی فشار پایین یک سیکل رانکین آلی با سیال عاملR245fa درنظرگرفتهشدهاست. مشاهده شد که با افزودن چرخهی فشار پایین به عنوان مرحلهی دوم، در حدود18/5درصد ازتوان چرخه فشاربالا و یا 15/6 درصد از توان خالص تولیدی کل نیروگاه دومرحله ای را، می توان ازچرخه فشار پایین به دست آورد و لذا افزایش بهرهوری انرژی کل را شاهد خواهیم بود. بدیهی است این امر )دومرحله ای نمودن چرخه در صورت وجود پتانسیل( مستلزم سرمایهگذاری اولیه و همچنین دارایهزینههای جاری نیز خواهد بود. در ادامه استفاده از آب یا هوا به عنوان سیال خنککننده این سیستم مطرح شده است. همچنین تغییرات توان خالص تولیدی، نرخ جریان، همچنین سطح فشار بالای چرخهی فشارپایین، راندمانهای انرژی و اگزرژی، بر اساس اختلاف دمای دو چرخه فشار بالا و فشار پایین و نیز فشار ورودی به پمپ در چرخه فشار بالا مورد بررسی قرارگرفته اند.

Keywords:

چرخه رانکین , سیال آلی , دومرحله ای , راندمان انرژی , راندمان اگزرژی , بهرهوری انرژی ,