محمود صفری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی-دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
عباس شجاع - معاون آموزشی دبیرستان پیشگان، آموزش و پرورش منطقه 15 تهران
حسین طیباتی - دبیر تربیت بدنی، آموزش و پرورش منطقه 15 تهران

هدف از این مطالعه بررسی نقش انگیزش در یادگیری دانشآموزان بود. روش گردآوری داده ها مطالعه ی کتابخانهای بود.انگیزش سرچشمهی اقدام است. یک وضعیت درونی که باعث تحریک، هدایت و ابقای رفتار میشود. انگیزش دارای پنج رویکرد اصلی است که عبارتند از: رفتاری (بر اساس پاداشها و انگیزهدهندهها)؛ انسانشناختی (خودشکوفایی)؛ شناختی (باورها، اسنادها و انتظارات)؛ اجتماعی شناختی (نتایج در ترکیبشده با باورها، اهداف، انتظارات و خودکارآمدی)؛ و اجتماعی فرهنگی (مشارکت در جوامع یادگیرنده). اهدافی که خاص و نسبتاً چالشبرانگیز هستند و اهدافی که با تلاش معقول میتوان در آیندهی نزدیک به آن دست یافت برانگیزانندهترین اهداف میباشند؛ در مدارس، اهدافی که روی یادگیری (و نه عملکرد) متمرکز باشند اثربخشترین هستند. در صورتی که قرار باشد اهداف به عنوان برانگیزانندههای قوی عمل کنند، باید توسط فرد پذیرفته شوند و بازخورد مربوط به پیشرفت باید بهطور دائمی ارائه شود. انگیزش تحت تأثیر نیاز فرد به امنیت، عزت نفس،ارتباطات با دیگران، مصمم بودن، هدفمند بودن، موفقیت، و خودشکوفایی میباشد؛ افراد در زمانهای مختلف نیازهای متفاوتی دارند. اما اضطراب میتواند مزاحم انگیزش شود. اضطراب از طریق تأثیرگذاری روی توجه، پردازش اطلاعات و عملکرد میتواند مزاحم انگیزش و همچنین مزاحم یادگیری شود. انگیزهی یادگیری وقتی ارتقاء مییابد

اضطراب، انگیزش ، دانشآموز ، یادگیری