بهرام صفی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- سازه،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه
احمد ملکی - هیأت علمی گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه

زلزله های اخیر نشان داده است که ساختمان های بنایی به دلیل وزن زیاد و شکل پذیری پاین در برابر زلزله مقاوم نبوده و نیاز به بهسازی لرزه ای دارند. برای ارائه طرح بهینه سازی لرزه ای، شناخت آسیب پذیری ساختمان و وضع موجود آن از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. عمده ترین توجهات مهندسان در زمینه مقاوم سازی، به مقاوم سازی ساختمان های بتنی و فولادی معطوف است، در حالی که هنگام وقوع زلزله، ساختمان های مصالح بنایی با توجه به وسعت کاربرد دچار بیشترین خسارت می شوند. از این رو تحلیل آسیب پذیری ساختمان بنایی تحت اثر زلزله، دارای اهمیت خاصی بوده و در این تحقیق رفتار آنها روش به روش اجزای محدود و بصورت دینامیکی و با استفاده از نرم افزار آباکوس برای دو گروه مدلی دیوار بنایی به طول 3 و 4 متر با نسبت های ارتفاع به طول (H/L) 1/15،1،0/85،0/7،0/55 و 1/3 انجام پذیرفته است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد که با افزایش نسبت H/L، مقدار تغییر مکان جانبی دیوار افزایش می یابد و باید از کاربرد دیوارهای بنایی با نسبت H/L>1 اجتناب نمود.

دیوار بنایی، تحلیل دینامیکی، روش اجزای محدود