محمد کاظم حفیظی - استاد موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران
میلاد نجاری - دانشجوی ژئوالکتریک موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران

انجام مطالعات ژئوتکنیک خاک جهت اجرای یک سازه از مسائل مهم در اجرای پروژه میباشد.تعیین چینش لایه های زمینش ناسی و تعیین نوع آنها، شیب و ضخامت هریک از لایه ها در تصمیم گیری در انتخاب نوع پی بسیار مهم می باشد، چه بسا در ساخت یک سازه از اجرای تمام اصول سازهای به نحو احسن استفاده شود اما ساختگاه سازه مقاومت لازم برای پایداری آن را نداشته باشد. در سازه های بزرگ مساحت بزرگی از آن باید تحت مطالعات ژئوتکنیکی قرار گیرد که این خود سبب افزایش هزینه و زمان اجرای فرآیند می شود. استفاده از روش چاه پیمایی سطحی در کنار ژئوتکنیک در مناطق ریزشی باعث کاهش زمان و برداشت داده ها با دقت بالا می شود.در مناطق ریزشی برداشت چاه پیمایی باید در شرایط خاص لوله جداری صورت گیرد، چراکه امکان گیر نمودن سوند چاه پیمایی در این مناطق وجود دارد. بنابراین حضور لوله جداری بروی مقادیر چگالی حاصل از چاه پیمایی اثر کرده و باعث کم شدن همبستگی بین داده چاه پیمایی و ژئوتکنیک می شود. در این مقاله ارتباط داده چگالی ژئوتکنیک با مقادیر حاصل از چاه پیمایی گاما گاما در شرایط مختلف برداشت نگارچاه پیمایی مقایسه می شود تا بتوان پیشنهاد مناسبی جهت بالا بردن ضریب همبستگی بین داده ژئوتکنیک و چاه پیمایی ارائه نمود.

چاه پیمایی، ژئوتکنیک، گاما گاما، لوله جداری