علی حیدری - دانشیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه شهرکرد
جمال شیخ - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله، دانشگاه تفت
ندا حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه هیدرولیکی، دانشگاه شهرکرد
کمال شیخ - دانش آموخته کارشناسی مکانیک

بتن های مغناطیسی، بتن هایی با کارایی بالا بوده که از نظر روانی، مقاومت فشاری و دوام، عملکرد بهتری نسبت به بتن های معمولی دارند. در این نوع از بتن با القای میدان مغناطیسی به آب ساختار فیزیکی آن، تغییر می یابد به نحوی که تعداد مولکول های آب در یک تجمع مولکولی از 13 مولکول ،به 5 مولکول کاهش یافته و با ایجاد محیطی قلیایی از یک سو افزایش روانی مخلوط بتن و کاهش آب مورد نیاز و از سوی دیگر با تسهیل هیدراسیون سیمان موجب بالا رفتن مقاومت فشاری (تا حدود 08 مگا پاسکال) و دوام بتن میگردد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر آب مغناطیسی بر مقاومت فشاری بتن ساخته شده با این آب و پیش بینی نتایج با منطق فازی است. در این بررسی نمونه های مکعبی بتن با درصدهایی مختلف ساخته شد. سپس با استفاده از منطق فازی، مقادیر این تاثیرات پیش بینی و با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از این آب باعث افزایش مقاومت 56 روزه تا حدود 80 مگا پاسکال خواهد شد. همچنین مدل فازی جوابهای بسیار نزدیکی به نتایج حاصل از آزمایش ها دارد که نشان دهنده توانایی این مدل برای پیش بینی رفتار یک ماده می باشد.

بتن، مقاومت فشاری، منطق فازی و آب مغناطیسی