شراره موسوی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت محیط زیست (HSE)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
علی صفری - دانشیار بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی قزوین
رمضان میرزایی - دانشیار بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی قزوین

امروزه صنایع نفت و گاز و پتروشیمی در روند توسعهی کلان کشور از اهمیت استراتژیکی برخوردار می باشد. این صنایع به لحاظماهیت کار، پیچیدگی طبیعت تکنیکی آنها و فرآیندهای مختلف به عنوان یکی از صنایع مستعد خطر و حوادث ناشی از کار مطرحشوند. بر همین اساس آمار حوادث در این صنایع نشان میدهد که عامل وقوع بیش از 90 درصد حوادث، به طور مستقیم یا غیرمستقیم مربوط به خطاها و رفتار ناایمن کارکنان است. لذا هدف این مطالعه بررسی اعمال ناایمن در کارکنان واحد تعمیرات یکمجتمع پتروشیمی میباشد. مطالعه حاضر از نوع پژوهش توصیفی- تحلیلی است که در 167 نفر از کارکنان شیفت صبح یک مجتمع پتروشیمی منطقه ماهشهر انجام شده است. جمعآوری دادهها با استفاده از چک لیست اعمال ناایمن انجام گرفت. چک لیست اعمالناایمن از طریق مشاهده مستقیم فعالیتها، بررسی دستورالعملهای کاری، اسناد و گزارش حوادث تهیه گردید. جهت تجزیه و تحلیلداده ها و آزمون های مربوطه از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. بر اساس نتایج این پژوهش میانگین میزان اعمال ناایمن کارکنان42 % ارزیابی گردید. بیشترین نمره میانگین اعمال ناایمن، به ترتیب در بخشهای تعمیرات مکانیک (52/8%)، سرویسهای تعمیراتی(47/1%)، و ماشین آلات (43/8%) گزارش شد. فراوانترین اعمال ناایمن در بخش های مذکور شامل بی احتیاطی و سهل انگاری، عدم استفاده از حفاظ صورت و عینک ایمنی و همچنین عدم رعایت اصول ایمنی در انجام عملیات کاری بوده است. براساس یافته ها،میزان اعمال ناایمن در بخش های مکانیک، ماشین آلات و سرویس های تعمیراتی نسبت به بقیه بخش های واحد تعمیراتی افزایشداشته است. آموزش براساس اصول ایمنی مبتنی بر رفتار در بدو استخدام، نظارت دقیق مسئولین HSE بر اجرای مقررات ایمنی،ارائه برنامه زمانبندی مناسب با توجه به شرایط جوی و ماهیت کارهای تعمیراتی و پرهیز از عجله و شتابزدگی در اتمام کار از سویدستگاه نظارت، افزایش مشارکت کارکنان جهت بهبود ایمنی کار، تهیه و توزیع وسایل حفاظت فردی با کیفیت مناسب نیز در جهتکاهش اعمال ناایمن پیشنهاد می گردند.

اعمال ناایمن، شرکت پتروشیمی