مرتضی ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش مهندسی و مدیریت ساخت،بخش مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان
امیر احمد هدایت - استادیار بخش مهندسی عمران،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان

افزایش جمعیت و رشد روز افزون آن در جامعه امروزی ما، تقاضا در بخش مسکن را افزایش داده است و روش های سنتی پاسخگوی این نیاز نمی باشند. از این رو استفاده از مصالح و روش های نوین در این صنعت امری ضروری است. دستاورد روش های نوین افزایش کیفیت، افزایش سرعت ساخت و ساز، کاهش هزینه و کاهش مصرف انرژی خواهد بود. یکی از مسائل پیشرو در هر پروژه انتخاب مناسب سیستم های اجرا متناسب با نیازها و ویژگی های آن پروژه است. در این پژوهش سیستم های مختلف متداول سنتی و نوین در زمینه سازه بتنی مورد مطالعه قرار گرفته و معیارهای مختلف هزینه، زمان، قابلیت اجرایی و ویژگیهای فنی با رویکرد صنعتیسازی مقایسه شده است. برای این منظور پرسشنامه هایی در قالب پرسشنامه شماره 1 که به مقایسه معیارها و زیرمعیارها می پردازد و پرسشنامه شماره 2 که به ارزیابی سیستم های سازهای بهینه می پردازد در اختیار خبرگان شهرستان کرمان قرار گرفته و توسط ایشان تکمیل گردیده سپس به کمک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) سیستمهای مختلف سازهای رتبه دهی شده اند و بهترین گزینه انتخاب می شود. سه سیستم سازهای بتنی (سنتی، پیش ساخته و پانل پیش ساخته سبک سه بعدی (3D) مورد قیاس قرار گرفته اند که نهایتاً سیستم پانل پیش ساخته سبک سه بعدی (3D) با 57/8 درصد به عنوان بهترین و سیستم سازهای بتنی سنتی با 16/3 درصد به عنوان بدترین و سیستم پیش ساخته با 25/9 درصد بین این دو سیستم قرار گرفت.

سنتی، پیش ساخته، سبک سه بعدی،AHP