مهدی مهدوی عادلی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
سمیرا تجار قلاوند - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر

ایجاد سازه ای که به گونه ای نه تنها بار ساختمان را منتقل کند بلکه در سامانه اکوستیکی و تعاملی انسان و محیط نیز نقشی ایفا کند دغدغه طراحان و معماران بسیاری بوده است. از این میان معمار ژاپنی تویو ایتو. تلاش می کند تا با معرفی سازه هایی نو نه تنها برنامه یک بنا را موفق کند بلکه تجربیات جدیدی در بارگذاری و مدیریت پروژه نشان دهد . خانه ی اپرای متروپولیتن در تایچونگ بنایی است که می بایست علاوه بر نمادین بودن جنبه های اکوستیکی یک اپرا را تبیین کرده و با مردم این شهر ارتباط اشتراک محور برقرار کند . در اجرای این سازه درمحل هایی که اتصال دهلیز ها به هم وجود داشته ازشبکه فلزی استفاده شده است که علاوه بر نو بودن از ستون و انتقال بار عمودی صرفنظر شده و فضا سیال و متد است .در این مقاله از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. نگارندگان براین باورند که تحقیق و بررسی و نیز اجرای این دسته از سازه ها می تواند بین معماری، سازه و زیبایی شناسی ان و مردم ارتباط محکمی برقرار کند.

سازه، شبکه فلزی، تویو ایتو، خانه اپرای متروپولیتن