مژگان لال عرب - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم خاک،دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا آستارائی - دانشیار گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
امیر لکزیان - استاد گروه علوم خاک دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

بیوچار به خاطر خواص منحصر به فردش به عنوان یک ماده الی اصلاحی برای افزایش پایداری، سلامت و بهره وری خاک اهمیت داشت و برای دستیابی به امنیت غذایی کامل محرک با ارزشی می باشد.مطالعات محدودی در مورد اثر آن بر روی عملکرد محصولات انجام شده است. افزودن بیوچار به خاک های کشاورزی به عنوان وسیله ای است برای بهبود و باروری خاک و کاهش تغییرات آب و هوایی از طریق ذخیره سازی کربن و کاهش گازهای گلخانه ای از قبیل دی اکسید کربن و متان که از ضایعات آزاد می شود. به همین منظور آزمایش در شرایط مزرعه در مرکز تحقیقات گرگان انجام شد. هدف از این پژوهش بررسی رشد گیاه، عملکرد و تغییرات عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم (NPK) در گیاه سویا و خاک بوده است. طرح در قالب طرح کامل تصادفی شامل تیمارهای بیوچار B0 ( صفر کیلوگرم در هکتار) B0.5 و ( 5 کیلوگرم در هکتار) و B0.5 و ( 10 کیلوگرم در هکتار) بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که بیوچار در هر دو سطح B0.5 و B1 باعث افزایش ارتفاع و عملکرد بیولوژیکی گیاه سویا می شود که با شاهد اختلاف معنی داری دارد. نتایج آنالیز خاک نیز نشان داد که بیوچار می تواند عناصر غذایی NPK را در خاک افزایش دهد. تیمار B0.5 و B1 هر دو باعث افزایش نیتروژن کل خاک شدند که با شاهد اختلاف معنی داری داشتند اما در مورد فسفر و پتاسیم قابل دسترس خاک تیمار B1 باعث افزایش معنی دار بین عناصر در خاک شده است اما تیمار B0.5 اختلاف معنی داری با شاهد نداشت.

بیوچار،عملکرد بیولوژیک،عناصر غذایی NPK،بهره وری خاک