نرگس عینی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی،دانشگاه لرستان
شهریار جعفری - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی ،دانشگاه لرستان
عبدالامیر محیسنی - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان،پردیس بروجرد
جهانشیر شاکرمی - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشکده کشاورزی ،دانشگاه لرستان

شته جالیز، Aphis gossypii Glover یکی از افات مهم و خسارت زا در گلخانه های سبزی و صیفی است. در این مطالعه طول دوره مراحل نابالغ و پارامتر های جدول زندگی شته جالیز پرورش یافته روی گیاه خیار رقم نگین شرایط دمایی 3 ± 25 درجه سلسیوس ، رطوبت نسبی 5 ± 60 درصد و دوره نوری 16:8 ( تاریکی:روشنایی)در قالب طرح کاملا تصادفی با ارایش فاکتوریل با سه عامل نیتروژن (N1=0 و N2=30 و N3=60 و N4=90 و N5=120 کیلوگرم در هکتار ) فسفر ( P1=0 و P2=15 و P3=22.5 کیلوگرم در هکتار) و سیلیکات سدیم ( Si1=0 و Si2=100 و Si3=200 کیلوگرم در هکتار) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن عناصر غذایی فوق به گلدان های خیار بر طول دوره پوره سن یک معنی دار بود اما روی سایر مراحل نابالغ شته تاثیر معنی داری نداشت. همچنین بالاترین مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) شته جالیز روی تیمار N5P1Si1 و ( 0/41 ماده /ماده/روز) و کمترین مقدار روی تیمار N5P3Si2 و ( 0/27 ماده /ماده/روز) بود.کمترین مقدار نرخ خالص تولید مثل (Ro) روی تیمار N2P2Si3 و بیشترین مقدار روی تیمار N4P2Si2 به ترتیب معادل 15/79 و 47/70 ماده به ازای هر ماده در یک نسل براورد گردید .مقایسه پارامتر های زیستی شته جالیز نشان داد افزایش فسفر در مقایسه با نیتروژن و سیلیکات سدیم بیشترین تاثیر را روی پارامتر های رشدی داشته است.

خیار،Aphis gossypii، عناصر غذایی،مراحل نابالغ،جدول زندگی،مدیریت تلفیقی