جایگاه مطالعات تنوع زیستی در سنجش توسعه پایدار

توسعه پایدار ترکیبی از دو واژه است که دو جنبه متفاوت ( پیشرفت اقتصادی- صنعتی و کیفیتی محیط زیست ) را در یک نماد ( توسعه پایدار ) متحد می سازد . به رغم این که از ابتدای طرح توسعه - منابع طبیعی نقش اساسی در شکل گیری آن داشت ، اما تا دهه های اخیر از توجه جدی به آن غفلت شده بود . حفاظت از تنوع زیستی حفاظت از محیط زیست است و بر خلاف هر موضوع دیگری در توسعه پایدار ، از دست دادن تنوع زیستی غیر قابل برگشت است. تدوین شاخص های توسعه پایدار و افزایش رویکردها به شاخص های مبتنی بر تنوع زیستی و کمی نمودن آنها فرصتی برای ارتباط بین برنامه های استراتژیک و پروژه های بلند مدت و تحقق اهداف توسعه پایدار می باشد. در حال حاضر گسترش شاخص های توسعه پایداری که در مولفه های کمی شده ی خود تاکید بیشتری بر تنوع زیستی دارند.و به صورت مشخص و عینی بخشی را به سنجش رتبه های اکو لوژیکی و تنوع زیستی اختصاص می دهند ، نشانه های امیدوار کننده ای از توجه روز افزون به مولفه های اکولوژیکی و خصوصا تنوع زیستی و کمی نمودن انها به همراه دارد. در مقاله حاضر تلاش شده است که با بررسی متون فارسی و انگلیسی موجود، ضمن مطالعه اهمیت و جایگاه بارز توجه به مباحث تنوع زیستی و حفاظت پایدار ز آن در دستیابی به توسعه پایدار و ارتقاء کیفیت زیست انسان ها ، برخی از مهم ترین شاخص ها و معیارهای سنجش پایداری که رویکرد شفاف تری نسبت به مفاهیم تنوع زیستی دارند، معرفی شوند وبه چالش های فراروی تدوین و تبیین این معیارها پرداخته می شوند.

Keywords:

شاخص های توسعه پایدار , تنوع زیستی , مولفه های اکولوژیکی سنجش توسعه پایدار