افزایش میزان بازیابی مخازن نفت سنگین در روش تزریق شیمیایی و بهبودروند انتقال حرارت با استفاده از مکانیسم اثر نانوسیال

نانوسیالات به دلیل خواص حرارتی که از خود نشان می دهند می توانند به عنوان نسل جدید سیالات انتقال حرارت در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرند. نانوسیال حامل انرژی متداول نظیر آب، روغن ها و حتی اتیلن گلایکون به همراه ذراتی در ابعاد 100 نانومتر اعم از فلزی، اکسید فلزی یا نانولوله های کربنی تشکیل می شوند. طبق بررسی های صورت گرفته با افزایش غلظت ماده فعال کننده ی سطح در نانوسیال، ماده پراکنده کننده ی جذب شده، زیاد شده که این امر سبب بهتر شدن پایداری و پراکنندگی نانوذرات و افزایش میزان انتقال حرارت هدایتی می گردد. در روش تزریقشیمیایی به مخازن، سورفکتانت سبب آزاد شدن نفت به دام افتاده با ایجاد تغییراتی از جمله کاهش نیروی کشش سطحی، امولوسیون خودزا، تغییر تر شوندگی می گردد با توجه به شرایط دمایی مخزن استفاده از نانوسیال به همراه سورفکتانت علاوه بر ایجاد خصوصیات ذکر شده به سبب داشتن خصوصیات حرارتی مناسب به جهت گرم کردن نفت وکاهش ویسکوزیته می تواند موثر واقع شود بدون آن که تغییری در تر شوندگی سنگ مخزن ایجاد کند.

Keywords:

نانوسیال , تزریق شیمیایی , کاهش ویسکوزیته , نانوذرات , تغییر تر شوندگی