محمدتقی خاصه پز - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهر، ایران
توحید ملک زاده - دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، ایران

در این پژوهش با استفاده از داده های شبکه ژئودینامیک دائمی ایران در دو اپک شش ماهه در سال 2007 میلادی، مدلی دوبعدی ازتغییر شکل های سطحی پوسته زمین در ایران ارائه خواهد شد. برای این منظور از دو روش حل عددی، یکی المان محدود و دیگری روش تغییرات نسبی فاصله، برای محاسبه تنسور استرین استفاده شده است. در روش المان محدود نتایج بدست آمده به شکل المان وابسته است. البته این موضوع می بایستی بصورت عملی بررسی شده و نتایج مقایسه گردد. این روش با فرضیه همگن بودن تغییر شکل در المان مورد نظر فقط برای شبکه های همگن با هر نوع المان بندی جواب یکسان می دهد. استرین بدست آمده برای مرکز ثقل همه ی المان ها به یک اندازه و در یک جهت بوده است و این بیانگر همگین بودن تغییر شکل در شبکه می باشد.

المان محدود، ژئودینامیک، ایران، تنسور