بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی و شادکامی دانشجویان

پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه سبک زندگی اسلامی و شادکامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهرکرد انجام شده است. به این منظور 95 نفر از دانشجویان دختر به شیوه تصادفی انتخاب و به پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی کاویانی(1390)و شادکامی آکسفورد(2001) پاسخ دادند. سبک زندگی اسلامی در ده معنای باورهای اعتقادی، رعایت مسائل اخلاق، عبادت، مدیریت امور مالی، روابط سالم خانواده، سلامت، تفکر و علم، امنیت، زمان شناسی و مسائل اجتماعی تعریف شده و شادکامی به معنای رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و فقدان احساسات منفی می باشد. روش پژوهش توصیفی بوده است. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و با روشهای آماری مناسب تحلیل شدند. خلاصه یافته ها حاکی از آن بود که 13/7 از دانشجویان سبک زندگی اسلامی ضعیف، 40 درصد تقریبا زیر متوسط، 30/5 درصد تقریبا بالاتر از متوسط و 15/8 درصد سبک زندگی اسلامی بالائی دارند. همچنین 14/7 درصد از دانشجویان ناشاد، 70/6 درصد به طور متوسط شاد و 14/7 درصد شاد می باشند. علاوه بر این نتایج تحلیل همبستگی بین دو متغیر ذکر شده نشان داد که همبستگی معادل 0/25 بین سبک زندگی اسلامی و شادمانی وجود دارد که این ضریب در سطح کمتر از 0/01 معنی دار بود. با توجه به این یافته ها می توان گفت افرادی که سبک زندگی اسلامی را رعایت می کنند از شادکامی بالاتری نیز برخوردارند. بنابراین آموزش مفاهیم دینی و معنوی و اجرای سبک زندگی اسلامی به والدین و مربیان تعلیم و تربیت پیشنهاد می شود.

Keywords:

سبک زندگی اسلامی , شادکامی , دانشجویان