رابطه بین توانمندسازی روانشناختی و سرسختی با امید به زندگی(مطالعه موردی: دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان)

هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی و سرسختی با امید به زندگی بوده که بر روی نمونه ای مشتمل بر 96 نفر از دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان با استفاده از نمونه گیری با استفاده از شیوه تصادفی انجام شده است. ابزارهای جمع آوری اطلاعات از آزمودنی ها پرسشنامه های امید به زندگی میلر، سرسختی روانشناختی اهواز و پرسشنامه محقق ساخته برای توانمندسازی روانشناختی بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد که در این راستا ابتدا به بررسی وجود رابطه مثبت و معنادار بین متغیرها توسط آزمون همبستگی پیرسون پرداخته سپس با استفاده از رگرسیون خطی چندگانه به روش همزمان به بررسی نقش پیش بینی کنندگی امید به زندگی توسط متغیرهای توانمندسازی روانشناختی و سرسختی پرداخته شد. نتایج نشان داد که بین متغیرهای توانمندسازی روانشناختی و سرسختی با امید به زندگی رابطه مثبت و معنادار موجود بوده است.

Keywords:

توانمندسازی روانشناختی , سرسختی , امید به زندگی