افسانه رحیمی - دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
احمد یارمحمدیان - دانشیار گروه روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص دانشگاه اصفهان
هایده صدری اقدم - کارشناسی ارشد دانشگاه تهران
نسرین کریمی ناصر - کارشناسی ارشد دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی روانی حرکتی بر بهبود مهارت کارکرد اجرایی و مهارت های - حرکتی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس – آزمون تک گروهی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان ابتدایی با ناتوانی یادگیری شهر تهران در سال تحصیلی 94-95 بود. به منظور انجام پژوهش 21 دانش آموز به شیوه نمونه گیری در درسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد - استفاده شامل مقیاس رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی و آزمون دسته بندی کارتهای ویسکانسین بود. دادههای به – دست آمده با استفاده از آزمون t برای دو گروه وابسته و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد بین گروهها تفاوت معناداری وجود دارد

مهارت روانی حرکتی، کارکردهای اجرایی، مهارت حرکتی، اختلال یادگیری