تحلیل سازوکار گسلههای شرق مازندران با استفاده از پردازش دادههای مغناطیس هوابرد

فعالیتهای تکتونیکی شدید البرز سبب شده استان مازندران گسله های فراوانی را به خود ببیند و تقریباً بیش از 70 درصد از مساحت استان و بسیاری از مناطق جمعیتی شهری و روستائی آن بر روی گسله و یا در حاشیه گسله ها قرارگیرد. از جمله ابزارهای ارزان و قدرتمند برای به نقشه درآوردن ساختارهای زمینشناسی پنهان در مقیاس وسیع و برآورد ضخامت، عم و گسترش حوضههای رسوبی، روش مغناطیس هوابرد است. فیلترهای مختلفی را میتوان بر روی داده های شدت میدان مغناطیسی حاصل از برداشت مغناطیس هوابرد برای تفکیک ساختارهای مختلف زمینشناسی بهکار برد. از جمله این فیلترها، فیلتر ادامهی فراسو است که با اعمال آن، پاسخ مغناطیسی مشاهده شده از سطوح ارتفاعی پایینتر ناشی میگردد. در این تحقی ، نخست، داده های مغناطیس هوابرد شرق استان مازندران مورد پردازش اولیه قرار گرفته و نتیجتاً سازندهای مختلف از یکدیگر تمییز و تفکیک دادهشده است و سپس با اعمال فیلتر ادامهی فراسو بر روی دادههای مذکور حدود سازندها به ازای سطوح ارتفاعی مختلف تعیین شد. با محاسبهی خط مرزی گسل به ازای سطوح ارتفاعی مختلف، شیب گسلههای موجود در منطقه /(ز جمله گسلههای خزر، شمال البرز، آستانه، بادله، للاه بناد و ...) از روی دادههاای مغناطیسای منطقه تعیین و محاسبه شد. نتایج به دست آمده بهخوبی با نتایج موجود روی نقشه ها و مطالعات زمینشناسی منطقه مطابقت دارد و اهمیت روش مورد استفاده را با توجه به وسعت زیاد منطقه برداشت دادههای مغناطیس هوابرد نشان میدهد.

Keywords:

گسلهای پنهان , شرق مازندران , مغناطیس هوابرد , فیلتر ادامهی فراسو , شیب و امتداد گسل ,