امیرعباس هویدا در عرصه سیاست، ازدواج، مذهب

امیر عباس هویدا، سیاستمداری بود که طولانیترین دوران نخست وزیری را در خلال تاریخ ایران از مشروطیت تا 7531 ش به خوداختصاص داده است. وی در سال 7۲۱1 ش در تهران متولد گردید. پدرش حبیب الله عینالملک کارمند وزارت امور خارجه درعربستان بود. هویدا پس از دریافت دانشنامه سیاسی از دانشگاه آزاد بروکسل، در کشاکش جنگ دوم جهانی از اروپا به ایران بازگشت و در سال 75۲۲ ش به خدمت وزارت خارجه درآمد. از آن پس مشاغل دولتی دیگری را نیز عهده دار گشت که مهمترین آنها سیزده سال نخست وزیری محمدرضا پهلوی بود. دورانی که هویدا به قدرت رسید، زمانی بود که ایران دو دوره پرالتهاب را پشت سر گذاشته بود: یکی کودتای۲2 مرداد 755۲ ش و دیگری نهضت 73 خرداد 753۲ ش. لذا زمان صدارت هویدا به سالهای ثبات سلطنت پهلوی گره خورد. ازدواجهویدا نیز مانند دیگر فصلهای زندگی او، از پیچیدگیهای خاصی برخوردار است. با بازگشت مجدد او به ایران، زنان متعددی در زندگی او حضور داشتهاند. اما اولین و آخرین زن عقدی او، لیلا امامی خویی است که به طور رسمی، 3 سال و به طور غیررسمی نزدیک به دو دهه با وی در ارتباط بود. از جمله اتهامات پا برجایی که برخی نویسندگان بویژه در سالهای پس از انقلاب اسلامی به عناوین مختلف مطرح کرده اند، مساله بهائیبودن هویدا است. در بررسی تحلیلی این مطلب کوششی در نقد تاریخی این نظر گردیده است و آنچه مسلم شده و شواهد تاریخی گویای آن نیز می باشد این واقعیت است که هویدا در هیچ مرحله ای از زندگی خود، بهائی نبوده و اگرچه در هنگام زندان و محاکمه و حتی تا پای اعدام نیز صریحاً خود را فردی مسلمان می دانسته اما طبق ارزیابی ها، دقیقترین گرایش و جهان بینی او را شاید بتوان با عنوانلائیک توصیف کرد. نگارنده بنا دارد در این پژوهش، ضمن پرداختن به زندگی خصوصی هویدا، بررسی نقش او در عرصه سیاست و مذهب را مورد واکاوی قرار داده و همچنین به عاقبت فعالیتهای وی که با اعدام در 72 فروردین 7532 ش به پایان رسید، بپردازد.

Keywords:

امیر عباس هویدا , لیلا امامی , نخست وزیری , بهائیت , اعدام انقلابی