محمدرضا طاهری - دکترای تخصصی، دانشگاه فرهنگیان، واحدپردیس رسول اکرم )ص(، استان خوزستان، اهواز
فرزانه خسروی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدمسجدسلیمان، خوزستان، مسجدسلیمان

تعلیم و تربیت از جمله دغدغههای مشترک جوامع انسانی است کشورها و ملتها براساس طرز فکر و مکتب فلسفی و سیاسی خود،مقاصد تربیتی خود را تعریف میکنند و این در سبک و دراهداف تربیتی میانجامد. برای شروع هر کاری باید مفاهیم و اهداف آن عملمعین و روشن باشد تا برای تحقق آرمانهای مورد نظر از بهترین روشها و وسایل استفاده گردد. آموزش و پرورش نیز چنین است برای این که معلم و مربی، تعلیم و تربیت را آغاز نمایند در ابتدا بهتر است مفهوم و هدف از تعلیم و تربیت برای آنان مشخص باشد و بدانند که چگونه انسانها را تربیت کنند و در این صورت چه تغییراتی باید حاصل گردد تا با طرحریزیو روش به اجرا بپردازند معلمان مدارس بایک سری مسائل تربیتی مواجه میشوند که ناگزیرند آنها را دقیقا وآگاهانه تجزیه وتحلیل کنند و تصمیمهای لازم را بگیرند و به کار ببرند دراین صورت میگوییم آنهاعمل فلسفیدن انجام میدهند و نتایجی که از این تصمیمها میگیرند پایهی فلسفی آنها را تشکیل میدهد. هدف اصلی از این مقاله بیان تعاریف اساسی از تربیت از منظر مکاتب فلسفی و نظرات و انتقاداتی که جان دیویی پیرامون آن تعاریف بیان داشته پرداخته است و در ادامه به رابطهی فلسفه با تعلیم و تربیت و ضرورت آگاهی معلمان از فلسفه تعلیم و تربیت پرداخته است

تعاریف تعلیم و تربیت، مکاتب فلسفی، نظرات دیویی