زینب درویشی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدایلام ایلام ایران
فاطمه رمضانی - استادیاردانشگاه پیام نورایلام زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه پیام نورایلام ایلام ایران
غلامرضا نوری - دانشجوی کارشناسی ارشدآموزش زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدایلام ایلام ایران

عمل نمایش دراتاقی پراززباله دریک خانه زیرزمینی رخ میدهد دراتاقهای دیگر کارهای زیادی انجام میشوند مرن 1982:21 گناه درونی فریادی برای هویت امنیت و وجود است درنمایشنامه سرایدار CareTaker تمام این شرایط با رابطه بین دیویس استون و میک تعریف میشوند حس گناه است با فقدان مقام های هویت تشدید می یابد و به یک اندازه با تکیه براشیا فیزیکی مهمتر جلوه داده میشود شایان ذکر است که ما ازطریق موقعیت رسمی با شخص تنها اشنا نمی شویم این امر بیانگر این مطلب است که آنها اشنا هستند و ازهمان ابتدا شناخته شده هستند حس گناه نه تناه به نفس درونی دیویس متعلق است بلکه جهان بیرونی را نیز دربرمیگیرد و اخراج دیویس ازبهشت نه تنها اورا ازبهشت ازجنبه هستی شناسانه بلکه ازجنبه روانی ریشه کن شدها ست دیویس خود قربانی بی گناهی نیست بلکه بیش از حدقربانی شده است و یکی ازقربانیان سیستمی است که به او این نام را اعطا کرده اما اورا وادار به استفاده ازعنوان دیگر نموده است او با بی عدالتی باکشمکش و صداقت خود مبارزه می کند این مقاله درصدد تجزیه وت حلیل احساس گناه امنیت هویت و وجود درنمایشنامه مشهور هارولد پینتر تحت عنوان سرایدار i.e.Caretaker ارایه شده است

هارولد پینتر ، احساس گناه ، هویت ، امنیت ، وجود