محسن گرامی - استادیار گروه عمران، دانشگاه سمنان، پژوهشگر فوق دکتری سازه، دانشگاه
روزبه صدری - کارشناس ارشد سازه

یکی از ضوابط مهم کنترل کننده طراحی سازه های فولادی، کنترل فاصله بین ساختمانها ( درز انقطاع ) می باشد . در سازه های فولادی با سیستم مهاربندی، معمولا مهاربند ها بدون تغییر در ارتفاع استفاده می شود و بیشتر تغییرات در پلان سازه می باشد.با توجه به اینکه تحقیقات جدید برروی انواع گوناگون مهاربندی و رفتار لرزه ای سیستمهای ترکیبی در پلان سازه متمرکز است لیکن تغییر نوع مهاربندی در ارتفاع سازه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است . با توجه به اهمیت کنترل تغییر مکان بام د ر سازه های فولادی در برابر زلزله، بررسی لرزه ای این نوع سازه با تغییر نوع مهاربند در ا رتفاع از اهمیت خاصی برخوردار است. مطالعات انجام شده بر روی این نوع سازه ها معمولا بدون تغییر مهاربند در ارتفاع سازه صورت گرفته و نسبت به تغییر مهاربند در ارتفاع توجه کمتری شده است . برای این منظور تعدادی از قابهای خمشی فولادی با دهانه های متفاوت را با مهاربندی، پس از بارگذاری و طراحی بر اساس استانداردهای ایران، تحت ۳ زلزله طبس، ناغان و رودسر مورد تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی قرار گرفته و با تغییر نوع مهاربندی در ارتفاع این قابها و بررسی در نتایج بدست آمده از تحلیل، تراز مناسب جهت تغییر نوع مهاربندی جهت کنترل حداکثر تغییر مکان بام سازه پیشنهاد گردیده است . در انتها نتیجه گردید که تغییر در نوع سیستم مهاربندی در تراز مشخصی از ارتفاع می تواند در کاهش حداکثر تغییر مکان بام سازه تحت زلزله موثر باشد

مقاوم سازی قابهای فولادی ، تغییر نوع مهاربندی در ارتفاع، تحلیل دینامیکی غیر خطی