عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی در پرستاران: یک مطالعه مروری

مواجهه با مرگ، بیماران در حال مرگ و افراد مبتلا به بیماری های لاعلاج، پرستاران را در معرض استرس شغلیقابل توجهی قرار میدهد. فرسودگی شغلی به عنوان مشخصه اصلی استرس شغلی نوعی واکنش تأخیری به عواملتنش زای مزمن محل کار است. هدف از این مطالعه، مروری بر مستندات موجود در مورد عوامل زمینه ساز فرسودگیشغلی در پرستاران است. برای یافتن مستندات مرتبط با فرسودگی شغلی در پرستاران، جستجو در پایگاه داده هایاطلاعاتی ScienceDirect, ISI Web of Science, Magiran, Scopus, IranMedex و SID از زمان ابداع این پایگاه ها تا پایان اکتبر 2014 و به دو زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. از مجموع 548 مقاله موجود در پایگاه داده های اطلاعاتی موردبررسی، 37 مقاله واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند که به همراه 8 مقاله که پس از جستجو در فهرست منابع مقالاتمورد بررسی انتخاب شدند، مجموع 45 مقاله گزینش شده برای این مطالعه را تشکیل دادند. نتایج این مطالعه مروری نشانداد که در کشورهای مختلف فرسودگی شغلی در پرستاران به وضوح دیده می شود. از عواملی همچون کنترل ناچیزپرستاران بر شغل خود، عدم استقلال شغلی کافی، مواجهه با کشمکش های بین فردی، عدم وجود حمایت کافی، مواجههبا مرگ و بیماران در حال مرگ، جابجایی در بخشهای مختلف بیمارستانی که دارای بیماران با نیازهای مراقبتی متنوعهستند،کمبود منابع ضروری و حجم بالای کار به عنوان شایع ترین عوامل استرسزا در محیط کار پرستاران یاد میشود. باتوجه به اینکه شیوع فرسودگی شغلی پرستاران در بخش های مختلف بیمارستانی متفاوت است، انجام مطالعات بیشتر بهمنظور ارزیابی جامع عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی ضروری است.

Keywords:

فرسودگی شغلی , پرستار , شیوع , عوامل زمینه ساز