مجتبی رضایی راد - مربی گروه علوم تربیتی،واحد ساری،دانشگاه آزاد اسلامی ،ساری ،ایران،دانشجوی دکتری تکنولوژی آموزشی،دانشگاه صدرالدین عینی ،تاجیکستان

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل موفقیت در اجرای برنامه آموزش الکترونیکیو با روش توصیفی، پیمایشی (زمینه یابی) و مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه آماری متشکل از مدیران، استادان،کارشناسان و متخصصان و دست اندرکاران آموزش های الکترونیکی در دسترس شهر تهران به تعداد384 نفر بودکه از این جامعه192 نفر به صورت تصادفی با استفاده از جدول کرجسی مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مورداستفاده قرار گرفت. به منظور تعیین روایی (محتوایی) از قضاوت استادان این رشته استفاده شد و میزان پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزار SPSS معادل0/87 حاصل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با آمار توصیفی و استنباطی کای مربع (آزمون خی دو و آزمون فریدمن) انجام گرفت. نتایج حاصل نشان دادکه با توجه به فراوانی مشاهده شده عامل محتوای برنامه، دسترسی به وب، دخالت و مشارکت فراگیران، امنیت و پشتیبانی وب سایت، تعهد موسسه، محیط یادگیری تعاملی، صلاحیت مربی وارائه وطراحی به ترتیب اولویت به عنوان عوامل موفقیت در اجرای برنامه آموزش الکترونیکی در آموزش عالی شناسایی شده است.

یادگیری، آموزش الکترونیکی، محیط یادگیری، آموزش از راه دور