رابطه شیوه های یادگیری کلب با صفات شخصیتی و عملکرد تحصیلی دانشجویان

این پژوهش با هدف تعیین رابطه شیوه های یادگیری کلب، صفات شخصیتی و عملکرد تحصیلی در دانشجویان اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل 3145 نفر از دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه بود که از میان آنها 320 نفر از رشته های مختلف (196 دختر و 124 پسر) با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو و سیاهه سبک های یادگیری کلب بود. برای سنجش عملکرد تحصیلی میانگین نمرات دانشجویان مورد استفاده قرار گرفت. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه (شیوه گام به گام) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین شیوه های یادگیری و صفات شخصیتی دانشجویان با عملکرد تحصیلی آنها رابطه معنادار وجود دارد و هر یک از شیوه های یادگیری دانشجویان با برخی از صفات شخصیتی آنها رابطه دارد. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نمایان ساخت که صفات شخصیتی روان نژندی و وظیفه شناسی، و شیوه های یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال با عملکرد تحصیلی دارای رابطه چند گانه معنادار هستند و این متغیرها بهترین متغیرهای پیش بین برای عملکرد تحصیلی دانشجویان بودند که در مجموع توانستند 28 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین کنند. در این مقاله ضمن ارائه نتایج، پیرامون کاربردها و محدودیت های آن نیز گفتگو شده است.

Keywords:

شیوه های یادگیری کلب , صفات شخصیتی , عملکرد تحصیلی , دانشجویان