علی غنایی چمن آباد - استادیار گروه علوم اعصاب شناختی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
هانیه گل مقام - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران
علی اصغر اصغرنژاد - استادیار گروه روانشناسی، انستیتو روان پزشکی ایران

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه ترجیحات فکری دانش آموزان دختر پایه های دوم تا چهارم رشته ریاضی در مقطع متوسطه شهر مشهد بوده است. روش پژوهش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی پیمایشی است و جامعه آماری را دانش آموزان دختر رشته ریاضی در سه پایه دوم، سوم و چهارم مقطع متوسطه شهر مشهد طی سال 1389-1390 تشکیل داده بودند. حجم نمونه تحقیق 131 نفر (39 نفر دانش آموزان سال دوم، 50 نفر دانش آموزان سال سوم، 42 نفر دانش آموزان سال چهارم) بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار سنجش مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه غلبه مغزی ند هرمان بود و با روش آمار توصیفی و استنباطی از جمله آزمون آماری آنوا و مانوا و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که بین ربع مغزی D و تحصیل در رشته ریاضی تفاوت معناداری (p<0/045، F=17/.3) وجود دارد که نشان می دهد تسلط ربع مغزی D از سال دوم به چهارم (0/.05>p) به صورت معناداری کاهش می یابد. در نتیجه می توان به این نکته اشاره کرد که فرآیند آموزش فعلی در رشته تحصیلی ریاضی نمی تواند موجبات توسعه قابلیت های مغزی دانش آموزان را فراهم نماید. بنابراین بررسی برنامه ریزی درسی و روش تدریس معلمان در دوره مذکور توسط مراجع ذی صلاح ضروری به نظر می رسد.

برنامه ریزی درسی، ترجیح فکری، ربع مغزی، ریاضیات