مطالعه تأثیر ضد قارچی ترکیبات فنلی و فلانوئیدها عصاره گونه های مختلف گلنار

گلنار فارسی یا گل های انار (Punica granatum.L) گیاه درختچه ای، با گل هایی قرمز که در طب سنتی ایران و هند دارای مصارف دارویی مختلفی نظیر خاصیت ضد قارچی ترمیم کننده زخم و سوختگی می باشد. به همین منظور این مطالعه با هدف بررسی خاص ضد قارچی گونه های مختلف این گیاه و تغییرات ترکیبات فنلی و فلانوئیدهای عصاره آن آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در سال 1393 اجرا گردید. گونه های مختلف گلنار از شهرستان لردگان، ساوه و دورک اناری جمع آوری شدند و بعد از خشک شدن، عصاره گیری با استفاده از حلال اتانول و روش سوکسیله انجام شد. فعالیت ضد قارچی عصاره های مختلف با استفاده از روش رقت سازی و مقدار فنل کل با استفاده از روش فولین سیکالچو و استاندارد گالیک اسید ( GAE ) تعیین شد و میزان فلاونوئید با استفاده ا استاندارد روتین بدست آمد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان فنل کل در منطقه دورک اناری 1 به میزان 923 میلی گرم بر گرم عصاره و کمترین میزان در منطقه بیدله به میزان 48 میکرو گرم در میلی گرم بدست آمده. بیشترین میزان فلانوئید در گل جمعیت ساوه 3 به میزان 721 میکروگرم در میلی گرم عصاره و کمترین میزان فلانوئیدها در مناطق، آبیدک، منج، سندگان و ساوه 1 مشاهده گردید. همچنین و مناطق دورک اناری 1 و دورک اناری 2 و ساوه 2 بیشترین خاصیت ضد قارچی را داشتند مناطق منج، ساوه 3، ساوه 1 کمترین اثر ضد قارچی را داشتند. در نهایت می توان چنین نتیجه گیری کرد که ژنوتیپ گلنار فارسی دورک اناری دارای بالاترین میزان فنل کل می باشد.

Keywords:

فلانوئیدها , فنل , خواص دارویی , گلنار