بررسی تغییرات حساسیت تبخیر- تعرق مرجع در منطقه شمال غرب ایران

در این مطالعه تغییرات بلند مدت عوامل هواشناسی تأثیرگذار بر تبخیر- تعرق مرجع در سه ایستگاه تبریز، ارومیه و اردبیل در منطقه شمال غرب ایران بررسی شد. برای محاسبه تبخیر- تعرق مرجع از مدل فائو پنمین مانتیث استفاده شد. پارامترهای هواشناسی شامل کمینه و بیشینه دما، سرعت باد، درصد رطوبت نسبی و ساعات آفتابی واقعی به صورت ماهانه در دوره آماری 25 ساله از سال 1986 تا 2010 میلادی به کاربرده شدند. مقادیر تبخیر- تعرق مرجع با پارامترهای هواشناسی فوق مقایسه گردید و براساس روند تغییرات، عوامل مؤثر بر پایه ضرایب همبستگی تعیین شدند. آنالیز حساسیت مدل تبخیر- تعرق با استفاده از ضریب بی بعد SC در دوه مورد مطالعه صورت گرفت. در ادامه با استفاده از ضریب اقلیمی دومارتن، تغییرات اقلیم دردوره آماری مد نظر استخراج گردید. نتایج به دست آمده از هر سه ایستگاه حاکی از شیب افزایشی تبخیر- تعرق مرجع در دوره مطالعاتی می باشد. در تبریز ساعات آفتابی، در ارومیه دمای بیشینه و ساعات آفتابی و در اردبیل ساعات آفتابی و دمای بیشینه بیشترین همبستگی را با مقادیر تبخیر- تعرق مرجع داشته اند.

Keywords:

تبخیر- تعرق مرجع , شمال غرب , همبستگی , دومارتن , آنالیز حساسیت