ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد تعدادی از ژنوتیپ های گندم نان، لان های امیدبخش تریتیکاله و تریتی پاپروم تحت شرایط تنش خشکی

مطالعه روابط بین عملکرد و اجزای عملکرد کمک شایانی به درک اساس فیزیولوژیکی تحمل به تنش خشکی در گیاهان زراعی می نماید. این مطالعه به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد 27 زنوتیپ شامل 13 لاین تریتی پاپروم، 9 رقم گندم نان و 5 لاین امید بخش ترتیکاله به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرارو در سال زراعی 94-1393، تحت دو محیط تنش رطوبتی و عدم تنش ( نرمال ) صورت گرفت. مطابق با نتایج به دست آمده، تنش خشکی باعث کاهش معنی دار تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه؛=، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در زنوتیپ های گندم، تریتیکاله و ترتی پاپروم شد. براساس نتایج بدست آمده لاین های امیدبخش ترتیکاله با حداکثر تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه، بیشترین عملکرد بیولوژیک را در هر دومحیط نرمال و نش رطوبتی به خود اختصاص داده و دارای بالاترین شاخص برداشت بودند. لاین تریتی پاپروم St/b با حداقل صفات تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه، دارای کمترین عملکرد دانه و شاخص برداشت بود. بنابراین می توان گفت که دو صفت تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه از مهمترین عوامل مؤثر در بهبود عملکرد گندم تحت شرایط خشکی می باشند. نتایج این مطالعه نشان داد که لاین های امید بخش تریتیکاله 4108 و 4116 با داشتن حداکثر تحمل به تنش خشکی، می توانند در برنامه های به نژادی غلات برای افزایش تحمل به تنش خشکی به کار روند.

Keywords:

تنش خشکی , شاخص برداشت , غلات , عملکرد