تأثیر سیستم های آبیاری قطره ای سطحی و زیرسطحی در سطوح مختلف نیاز آبی گیاه خیار بر عملکرد و بهره وری آب در منطقه قروه

به منظور بررسی تأثیر دو سیستم آبیاری قطره ای سطحی و زیرسطحی بر عملکرد و بهره وری آب در سطوح مختلف نیاز آبی گیاه خیار این تحقیق در سال زراعی 1393 در منطقه قروه به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. تیمار اصلی شامل دو روش آبیاری : 1- آبیاری قطره ای سطحی (DI)2- آبیاری قطره ای زیرسطحی (SDI) و تیمار فرعی سه سطح آبیاری که نیاز آبی گیاه با استفاده از برنامه CROPWAT تعیین گردید، شامل : 50 (I1) 75(I2) و 100 (I3) درصد نیاز آبی گیاه خیار می باشد. نتایج تجزیه واریانس داده ها ناشن داد که اثر سیستم های آبیاری و سطوح مختلف نیازآبی گیاه بر عملکرد و بهره وری آب در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود، بطوریکه مقایسه میانگین ها نشان داد روش آبیاری قطره ای زیر سطحی و قطره ای سطحی از نظر عملکرد به ترتیب با 26530 و 25927 کیلوگرم بر هکتار و از نظر بهره وری اب به ترتیب با 5.251 و 5.122 کیلوگرم بر متر مکعب اختلاف معنی داری داشتند. همچنین سطوح مختلف نیاز آبی گیاه از نظر عملکرد و بهره وری آب در سطح 1 درصد اختلاف معنی داری داشتند، بطوریکه بیشترین عملکرد محصول با 35136 کیلوگرم برهکتار در تیمار 100 درصد نیاز آبی گیاه و کم ترین آن در تیمار 50 درصد نیاز آبی گیاه با 14806 کیلوگرم بر هکتار و بیشترین بهره وری آب در تیمار 75 درصد نیاز آبی با 5/81 کیلوگرم بر متر مکعب و کمترین آن در تیمار 50 درصد نیاز آبی گیاه با 3/97 کیلوگرم بر متر مکعب به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده روش قطره ای زیرسطحی با تأمین 75 درصد نیاز آبی گیاه خیار برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد می گردد.

Keywords:

آبیاری قطره ای , عملکرد , بهره وری آب , خیار , قروه