علیرضا باقرخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زه کشی، دانشگاه بوعلی سینا
حمید زارع ابیانه - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه بوعلی سینا

امروزه با روند کاهشی میزان منابع آبی در کشور مسئولان مربوطه درصدد گسترش هرچه بیشتر سیستم های آبیاری نوین در مزارع و باغ ها می باشند، بنابراین ارزیابی و پایش سامانه های آبیاری میکرو با هدف میکرو با هدف اصلاح و بهبود سامانه های اجرا شده شورت می گیرد. برای انجام این بررسی، 3 نمونه از سیستم های آبیاری میکرو اجرا شده در شهرستان سنقز استان کرمانشاه مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. ارزیابی ها براساس دستورالعمل اداره حفاظت خاک آمریکا (SCS) و اندازه گیری در هر مزرعه شامل فشار و دبی قطره چکان ها، بررسی وضعیت ایستگاه کنترل مرکزی، میزان اب مصرفی و همچنین گفت و گوی حضوری با کشاورزان برای آگاهی از وضعیت راهبرد سیستم بوده است. با توجه به نتایج به دست آمده، مقادیر متوسط پارامترهای ضریب یکنواختی (EU)، ضریب کاهش راندمان (ERF)، راندمان پتانسیل کاربرد (PELQ) و راندمان واقعی کاربرد (AELQ) در چارک پایین، در سیستم های مورد ارزیابی به ترتیب 83.16، 0.95، 75.7، 80.73 درصد محاسبه شدند، که نشان از وضیعت مناسب سیستم های آبیاری در ان شهرستان دارند. به طور کلی مشکلات شامل نبود فیلتراسیون مناسب و نبود فشار کاری مناسب و همچنین نداشتن آگاهی از بهره برداری مناسب از سوی کشاورزان بودند.

راندمان های آبیاری، طراحی، اجرا، بهره برداری