اندازه گیری کارایی نسبی شرکتهای حاضر در بورس اوراق بهادار با رویکرد تحلیل پوششیدادهها (مطالعه موردی: صنعت بانکداری)

کارایی بیانگر این مفهوم است که یک سازمان یا یک بنگاه اقتصادی تا چه اندازه از منابع خود در تولید، نسبت به بهترین عملکرد ممکن در هر مقطع از زمان استفاده کرده است، لذا وقتی صحبت از کارایی میشود، منظور موفقیت بنگاه یا موسسه در تولید حداکثر ممکن ستاده از مجموعه عوامل تولید با استفاده از تکنولوژی ثابت است، به طوری که تمامنهادهها و ستادهها به دقت اندازه گرفته شده باشند. موضوع کارایی شرکتها از مباحث مهم در تصمیمگیری مدیران جهت اجرای برنامههای استراتژیک است. در این تحقیق با استفاده از مدل تحلیل پوششی دادهها ( DEA ) که یک روش ریاضی ناپارامتریک جهت اندازهگیری کارایی نسبی شرکتها است و مدلهای اصلی آن که شامل CCR,BCC می باشد. نتایج پژوهش نشان میدهند که بیشترین میزان کارایی طی دوره و در هر دو مدل، مربوط به بانکهای پارسیان و کارآفرین و کمترین میزان کارایی مربوط به بانک صادرات است

Keywords:

کارایی , عملکرد , تحلیل پوششی دادهها