همبستگی اقوام ایرانی گامی در جهت بهبود روابط درون فرهنگی

ایران سرزمینی است در برگیرنده ی گروه های قومی، زبانی و دینی گوناگون. فرهنگهای اقوام ایرانی با همه ی گوناگونی به سبب همزیستی تاریخی اجتماعی طولانی در سرزمین ایران، در برخی وجوه، قرابتها و اشتراکاتی دارند که آنها را به یکدیگر نزدیک می کند. ملت بزرگ ایران به رغم وجود تیره های مختلف و رنگارنگ قومی و زبانی، داراى یک وطن، یک تاریخ، یک فرهنگ، و آداب و رسوم میباشند. همبستگی ملی یکی از مهمترین عوامل حیات دولتهای کنونی است که به واسطه ی آن هویت هر ملت تکوین یافته و بقا و تداوم آن در طول زمان میسر میشود با این وجود کثرت اقلیت های قومی و مذهبی در ایران، به لحاظ تاریخی، کشور را در برابر اختلافات قومی، مذهبی و فرهنگی آسیب پذیر نموده است. از سوی دیگر، وجود قومیت ها به عنوان قسمتی از خرده فرهنگ ها، یکی از واقعیت های غیر قابل انکاری است که در صورت بی توجهی به آن، خطر بالقوه ای همبستگی ملی را تهدید می کند. این مقاله ابتدا به تعاریف مفاهیمی چون قومیت و فرهنگ می پردازد. پس از آن با تبیین و توضیح مفاهیمی چون ارتباطات درون فرهنگی که زیر مجموعه ی فرهنگ یک جامعه می باشند پرداختن به زیرساخت های فرهنگی را بیان میکند. در پایان، ضرورت و اهمیت همبستگی در جهت ارتقاء ارتباطات درون فرهنگی به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی و همبستگی ملی در سطح جهان، در میان امت اسلامی را متذکر میشود

Keywords:

اقوام ایرانی , فرهنگ , همبستگی ملی , ارتباطات درون فرهنگی