بررسی و تحلیل کارایی قراردادهای عمرانی به کمک شبکه عصبی مصنوعی

اجرای پروژه های عمرانی علاوه بر آنکه به تخصص های لازم در زمینه های فنی و تخصصی نظیر طراحی، اجرا، نظارت بر اجرا و ... نیاز دارد، هنگامی که مواجه با مناسبات فنی ما بین طرفین قرارداد می شود یک نوع جنبه قراردادی پیدا می کند که باید خواسته ها، حدود اختیارات، شرح وظایف، تعهدات و مسئولیت های قراردادی طرفین در ابعاد مختلف فنی، حقوقی و مالی در آن روشن باشد . به عبارت دیگر قرارداد به منزله قانون حاکم و زبان مشترکی است که دستگاه های مختلف همکار در اجرای یک پروژه توسط این زبان مشترک با یکدیگر سخن می گویند . نقص در انعقاد یک قرارداد کامل و جامع، قطعاً موجب بروز مشکلات و معضلاتی در جریان روند مطلوب پیشرفت کار خواهد گردید . اجرای پروژه های عمرانی نیازمند صرف هزینه، زمان و سایر منابع از سوی عوامل ذیربط پروژه می باشد و صرف این منابع، ایجاد حق برای طرفین می نماید . لذا نیاز به یک مبنای حقوقی است که محور انجام توافقات و خاستگاه توافق طرفین پروژه باشد . عدم تنظیم مناسب قراردادهای اجرایی و توزیع مبهم مسئولیت ها و اختیارها در کنار نگرش سنتی و فرهنگ حاکم در برخورد با پیمانکاران در کشور سبب گردیده است که از یک طرف روند اخذ مطالبات پیمانکاران و بعضاً مهندسین مشاور با پیچیدگی خاص و نامناسب همراه شود و از طرف دیگر به دلیل توقف ها و طولانی شدن مدت زمان اجرای پروژه ها و تخریب و تغییرات مکرر در طول زمان اجرا، در نهایت هزینه اجرا به نحو قابل توجهی افزایش یابد و در بعضی موارد بدلیل تغییرات شرایط و نیاز، پروژه از اولویت خارج گردد . هدف از انجام این تحقیق، شناسایی پارامترهای موثر در کارآمدی نظام اجرایی پروژه ها و ارائه راهکارهایی جهت کارآمدی سیستم قرارداد می باشد . بدین منظور با طرح سوالاتی در قالب پرسش نامه، بررسی میدانی کارایی ساختار قرارداد های عمرانی در راستای اهداف تحقیق و با تکیه بر بهبود سه پارامتر هزینه، زمان و کیفیت با استفاده از نظر اهل فن و صاحب نظران در این حیطه مورد توجه قرار گرفته است . در نهایت به کمک شبکه عصبی مصنوعی به ارائه مدل هایی برای پیش بینی کارآمدی قراردادهای عمرانی کشور پرداخته شده است

Keywords:

کارایی قرارداد , کارفرما , پیمانکار , مهندس مشاور , قراردادهای نوین مهندسی , شبکه عصبی مصنوعی (ANN)