افسانه گلمرادی - گروه حسابداری، پردیس علوم و تحقیقات بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران- گروه حسابداری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
عبدالکریم مقدم - استادیار - دانشگاه پیام نور، گروه حسابداری، تهران، ایران

با توجه به اینکه تصمیم گیری حول محور زمان سرمایه گذاری و نیز تسلط بر ساختار بدهی و محدودیت های مالی برایداشتن ساختار سرمایه بهینه در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار همواره مفید و لازم و موثر است. هدف اصلیاین پژوهش بررسی رابطه میان زمان سرمایه گذاری، ساختار سرمایه، و محدودیت های مالی در شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این تحقیق ساختار سرمایه به عنوان متغیر وابسته و محدودیت های مالی و زمان سرمایهگذاری به عنوان متغیر مستقل سنجیده می شود. نتایج نشان می دهد که سرمایه گذاری کوتاه مدت بر ساختار سرمایه تاثیر دارد.شرکتها به دلیل مشکلات عدم دسترسی به وجوه نقد مورد نیاز، ملزم به استفاده از بدهی های با هزینه بیشتر در ساختار سرمایه خودهستند. این امر باعث افزایش حجم بدهی در ساختار سرمایه این شرکتها می شود که این افزایش بدهی افزایش ریسک را به دنبالخواهد داشت. از طرفی شرکتهایی که با سرمایه گذاری بلند مدت بیشتری مواجه هستند، به علت برخورداری از افق زمانی طولانیتر، و هچنین برخورداری از دارایی های با افق زمانی بلند مدت و به پشتوانه این دراییهای خود، توانایی استفاده بیشتر از بدهی درساختار سرمایه را دارا هستند.

زمان سرمایه گذاری، ساختار سرمایه، محدودیت های مالی، وجوه نقد